جاوید ایران - در نکوهش کشتار شادروان فروهرها

 

 

 

یلی بود آن سرو ارجمند                       نماد حماسه ستون سهند

به بالا همانند سهراب گرد                    ز پیکار می گفت و پا می فشرد

که باید برانداخت بیخ بدی                     سراپا همه فره ایزدی

دلیری همه عمر ایران پرست               درفش گرانقدر ایران به دست

چو کوهی گران بود در سنگرش             که در راه ایران چه ارزد سرش

دریغا دریغا دریغا دریغ                          که اهریمنان برکشیدند تیغ

به ماوای آن یل شبیخون زدند               به نامردی دشنه در خون زدند

سحر درگشودند از آن قتلگاه               به خون غرقه دیدند خورشید و ماه

مشبک تن از خنجر کین شده             تن همسرش دشنه آجین شده

کجا میتوان برد این درد را                    ستمکاری ناجوانمرد را

بگیر ای جوان جای سرو سهی          که سنگر نباید بماند تهی 

درفش سرافراز را برافراز                   که تا جاودان باد در اهتزاز



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








برچسب ها : سروده هاي ملي,

موضوع :
سروده هاي ملي  ,  ,