با فروپاشي شاهنشاهي  ساساني توسط اعراب آنان كه از ژرفاي بيابانهاي عربستان به ايران آمده بودند نظامي را بر پا كردند كه ايران را بهماقبل دوران مادها برد . ولي خوشبختانه با پيروزي انقلاب بزرگ شرق به رهبري بزرگ مردي به نام ابومسلم خراساني نظام شبه برده داريو شبه فئودالي اعراب به يكباره فروريخت و دوباره ايرانيان اصيل به حكومت بازگشتند و مملكت را در دست گرفتند و تلاش براي از بين بردن نظام شبه فئودالي و برده گي اعراب را آغاز كردند . پيشگامان اين شورش بزرگ براي رسيدن به ايرانيت از جمله ميتوان به استاد سيس - يوسف برم - سپيدگامگان - سرخ جامگان - حمزه آذرك سيستاني و بابك خرمدين نام برد . خرمدين در آن زمان به كساني گفتهميشد كه داراي دين بهي مي بودند كه آنرا زرتشتي مي ناميدند . در انجمن بابك گريستن معني نداشت و شاد زيستن را از اركان عقايد خويشمي پنداشتند . اما شاد زيستن براي آنان به اين معنا بود كه تنها زماني انسان ميتواند شاد باشد كه در جامعه محروميت نباشد و مردم در رفاه باشند . پدر بابك اهل تيسفون بود كه به آذربايجان كوچيد و در پيرامون كوه سبلان زني را به همسري گزيد . بابك در جواني با شروينپسر ورجاوند سرور گروه مزدكيان تبرستان ديدار نمود . پس از آن او و مادرش به روستاي ديگري در آن پيرامونها گوچيدند كه مردمش از گروه مزدكيان و خرم دينان بودند . پيشواي آنها جاويدان پسر شهرك بود كه از آنجا كه بابك در تنبور زدن زبردست و توانا بود او را پيشخود نگه داشت . در سال 201 هجري قمري بابك از كيش جاويداني دست كشيد

ادامه مطلب مراجعه شود........